آزادی ، مسئله ای به بزرگی کره زمین!

مسئله ای به بزرگی کره زمین حل شد!

چـــرا دانـشمندان عـلوم انسانی از روزی که بـشر جـامعه تشکیل داد تا به امـروزدربـاره آزادی

بحث، تحقیق و ابراز نظر کرده اند امّا هنوز هـم نتوانسته اند آزادی وجایگاه آزادی را بـیان کنند!؟

                                

هیچ اندیشمندی یافت نشده است که به آزادی بی قید و شرط معتقد باشد. آزادی و قید!، رهایی در حالی که در بند است.چه تناقض بزرگی! اگر چنین است پس باید گفت این نام و عنوان را عوض کنید و به جای آزادی بگویید « درازای بند » مانند اسبی که طنابی بر آن میبندند و میخ آن را در زمین مرتع می کوبند که بتواند در دایره ای به درازای طناب بچرد، دایره ای که شعاع اش طول همان طناب است.

برخی ها می گویند این طناب را درازتر کنید، برخی دیگر می گویند کوتاهتر.یعنی همگان به قید و بند معتقد هستند. به راستی؛ «آزادی نسبی» تناقض نیست؟

برای تبیین این موضوع باید از در علوم انسان شناسی وارد شد.

انسان برخلاف آنچه که به طور معمول فرض می شود دارای سه روح می باشد؛ روح اول روح نباتی است که بین انسان، حیوان و گیاهان مشترک است. روح دوم روح غریزه است که تنها بین انسان و حیوان مشترک است و روح سوم، روح فطرت است که عامل تمایز و برتری انسان بر حیوان شناخته می شود.

حیوان که دو روح دارد، روح نباتیش از روح غریزیش اطاعت می کند، روح غریزیش به روح نباتیش جهت می دهد و این امر مسلم و روشن است. پس در انسان نیز باید روح فطرت به روح غریزه جهت دهد، غریزه محدود می شود به همان جهت و فطرت آزاد می شود بدون حدّ و سقف تحمیلی و تا بلندای تکوین و آفرینش خود پیش می رود. درباره خواسته های روح غریزه اساساً نباید سخن از آزادی به میان آورد زیرا خودش بیش از حد لزوم در فوران است. درباره خواسته های غریزی آنچه باید موضوع بحث باشد« حدّ و قید» آن است تا فرق میان حیوان و انسان روشن شود زیرا انسان دارای جامعه است و این آزادی فطری است که هیچ تناقضی با وجود جامعه ندارد زیرا منشأ هر دو، فطرت است هم آزادی و هم جامعه. هردو در یک جهت و در تعامل با یکدیگر هستند.

این است حل مسئله بزرگی که از آغاز پیدایش جامعه تا به امروز مغز و عقل و اندیشه بشر را در گرداب هیاهوهای به ظاهر علمی به ستوه آورده است.